

Հայաստանի Հանրապետությունում վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը և Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության կանցլեր Ֆրիդրիխ Մերսը հանդիպման արդյունքներով ստորագրեցին երկկողմ գործընկերության ռազմավարական օրակարգի վերաբերյալ համատեղ հռչակագիր, որը ներկայացվել է կառավարության մամուլի ծառայության կողմից: Հռչակագրում մասնավորապես նշվում է, որ Գերմանիան և Հայաստանի Հանրապետությունը (այսուհետ՝ Կողմերը) ճանաչում են միմյանց միջև ձևավորված երկարատև և բարեկամական հարաբերություններ և դուս ձևակերպել են խորացնել երկկողմ գործընկերությունն ու համագործակցությունը, ինչպես նաև հաստատել mutual վստահությունը և շահերի համընկնումը տարբեր ոլորտներում: Հաշվի առնելով արտահայտման ազատությունը, ժողովրդավարությունը, մարդու իրավունքները, օրենքի գերակայությունը և կանոններով կարգավորող միջազգային կարգը, որի շրջանակում հարգվում է երկրի ինքնիշխանությունը, անկախությունը և տարածքային ամբողջականությունը, կողմերը կրկին կընդունեն իրենց համատեղ հանձնառությունը Միավորված ազգերի կանոնադրության նպատակներին և սկզբունքներին, Հելսինկիի վերջնական ակտի և խաղաղությունն ու անվտանգության խթանող այլ միջազգային գործիքների նկատմամբ: Կողմերը հղում են Եվրամիություն-Հայաստան Համապարփակ և խթանված գործընկերության շրջանակին (CEPA) և Հայաստան-ԵՄ գործընկերության ռազմավարության առաջնահերթություններին: Նրանք դրսևորում են գոհացություն Եվրոպական Միության լայն համայնքի և ժողովրդավարական պետությունների հետ կապերի խթանումը, ինչպես նաև կարևորում են հաստատված ձևաչափերը և նախաձեռնությունները երկկողմ քաղաքական/dialogue-ի, զարգացման համագործակցության, անվտանգության ոլորտի աջակցության, կիբերանվտանգությունների և դեզինֆորմացիայի դեմ պայքարի, ինչպես նաև տնտեսական, մշակութային և գիտական համագործակցության հաստատված ձևաչափերը: Կողմերը դրական գնահատում են Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև հարաբերությունների խաղաղ կարգավորման վերաբերյալ ստորագրման նախնական քայլերը և ողջունում վերջին զարգացումներն այս ուղղությամբ: Կողմերը հստակեցնում են, որ այս կարգավորումը, ինչպես նաև Հայաստանի-Թուրքիա հարաբերությունների լիարժեք նորմալացումը, թույլ կտա խաղաղ և բարգավաճ Հարավային Կովկասի տարածաշրջան: Կողմերը հաստատել են հետևյալ պայմանավորվածությունները. կողմերը պատրաստվում են համագործակցել հետևյալ ոլորտներում, որոնցից մի քանիսն ավելի կարեւոր են, բայց սահմանափակ չեն միայն դրանցով. ա) Քաղաքական և դիվանագիտական համագործակցություն՝ նախարարությունների, գերատեսչությունների և դիվանագիտական ներկայացուցչությունների միջև կանոնավոր խորհրդակցություններ; բարձր մակարդակի այցեր և թեմատիկ զրույցներ: բ) Տնտեսական և առևտրային համագործակցություն՝ երկկողմ առևտրի և ներդրումների խթանում; կենսաբազմազանության համագործակցություն, ներառյալ Երևանում տեղի կունենան COP-17-ի շրջանակներում; էներգետիկա, կապանցողություն և ենթակառուցվածքներ; տեխնոլոգիա և տրանսպորտ; ինչպես նաև զբոսաշրջության զարգացման: գ) Զարգացում և կարողությունների հզորացում՝ շարունակական համագործակցություն տեխնիկական և ֆինանսական աջակցության ծրագրերի և վերապատրաստման նախաձեռնությունների միջոցով՝ կայուն տնտեսական զարգացում, մասնագիտական կրթություն, վերականգնվող էներգիա և էներգախնայողություն, կլիմա և շրջակա միջավայրի պաշտպանության, կենսաբազմազանության և բնության պահպանության, ջրային ռեսուրսների կառավարում, լավ կառավարում և տեղական զարգացման, արդարադատություն և սահմանադրական բարեփոխումներ, օրենքի գերակայության խթանում, սոցիալական և տնտեսական զարգացման համատեղ ծրագրեր: դ) Մշակույթ, կրթություն, լեզու և մարդ-մարդ փոխանակումներ՝ ակադեմիական համագործակցություն և գիտահետազոտական համագործակցություն, կրթաթոշակներ, քույր քաղաքներ, մշակութային փոխանակությունների միջոցառումներ և ծրագրեր, որոնք խթանում են փոխըմբռնումը, ներառյալ երիտասարդական ոլորտը և սպորտը: ե) Գիտություն, տեխնոլոգիա և նորարարություն՝ համատեղ հետազոտական ծրագրեր, թվային փոխակերպման ոլորտում համագործակցություն, տեխնոլոգիաների զարգացում և նորարարական կենտրոնների ստեղծում: զ) Անվտանգություն և պաշտպանություն՝ տարածաշրջանային և գլոբալ անվտանգության հարցերի շուրջ երկխոսություն, ներառյալ միջուկային անվտանգության, կիբերանվտանգության, դեզինֆոլվացիայի դեմ պայքարը, անվտանգության ոլորտի բարեփոխումների համագործակցություն և ՄԱԿ-ի Կանանց, խաղաղություն և անվտանգության շրջանակի շրջանակներում գործողություններ, տարածքների ոլորտում տեղեկատվության և լավագույն փորձերի փոխանակում: Այս հռչակագիրը չի համարվում միջազգային պայմանագիր և չի ստեղծում ազգային կամ միջազգային իրավունքի իրավունքներ կամ պարտավորություններ: Այս հռչակագրի գործողությունների իրականացումը կախված կլինի միջոցների հասանելիությունից և կողմերի համապատասխան օրենսդրությունից: Կողմերը կարող են սահմանել լրացուցիչ համագործակցության ոլորտներ: Այս համատեղ հռչակագիրը կարող է ցանկացած ժամանակ փոփոխվել երկու կողմերի գրավոր համաձայնությամբ: Յուրաքանչյուր կողմ կարող է այս հռչակագրի շրջանակներում համագործակցությունը դադարեցնել ցանկացած ժամանակ; ապա այդ որոշման մասին կողմը գրավոր կհայտնի մյուս կողմին նվազագույնը վեց ամիս առաջ: