

Հիդրօքսիլային միացությունները կարող են հայտնաբերվել նրանց արտադրած ուլտրավիոլտային նշանով: Բայց Երկրի վրա մեծ մասամբ արգելափակվում են UV ալիքները Atmosphere‑ի կողմից, այդ պատճառով հետազոտողները ստիպված էին օգտագործել Neil Gehrels Swift Observatory‑ը՝ տիեզերական աստղադիտակ, որը ազատ է Երկրի վրա տեղի ունեցող միջամտություններից: Ջուրը գոյություն ունի գրեթե յուրաքանչյուր կոմետի մեջ, որը մենք տեսնում ենք Արեգակնային համակարգում, այդքան շատ է, որ ջրի քիմիական և ֆիզիկական ռեակցիաները օգտագործվում են այդ երկնային մարմինների չափման, դասակարգման և հետևելու համար, թե ինչպես են նրանք արձագանքում արևի ջերմությանը: 3I/ATLAS‑ում հավաքված տվյալները ցույց տվեցին անսպասելի մանրամաս, այն է՝ կոմետի OH‑ի արտանետումը արդեն տեղի է ունենում արևից բավական հեռու՝ երբ կոմետը Երկրից ավելի քան երեք անգամ հեռու էր արևից՝ այդ հատվածում, ուր տաքությունները սովորաբար բավարար չեն սուբլիմացիայի համար: Այդ հեռավորության վրա 3I/ATLAS‑ը ջուր էր արտանետում մոտավորապես 40 կգ/վրկ արագությամբ, ինչին հեղինակները համապատասխանեցնում են «հիդրանտի առավելագույն հզորությանը» թվարկելով այն որպես համեմատություն: Այս մանրամասը կարող է ցույց տալ ավելի բարդ կառուցվածք, քան սովորաբար դիտվում է Արեգակնային համակարգի կոմետներում: Օրինակ, այն կարող է բացատրություն ստանալ կոմետի ականջից փոքր մասից դուրս եկող սառույցի կտորների առկայությամբ, որոնք հետո ջերմության ազդեցությամբ գազանում են և ձևավորում գազային ամպ, որը շրջապատում է եղևնական մարմինը: Սա մինչ այս դիտվել է միայն շատ հեռավոր մի քանի կոմետների մոտ և կարող է թարգմանել մատչելի տեղեկատվություն այն պրոցեսների մասին, որոնցից 3I/ATLAS‑ը առաջացել է: «Միջաստղային կոմետները մինչև այժմ բոլորն էլ զարմանքի աղբյուր են եղել,». ասել է Զեզը Չինգը, Աուբեռն համալսարանի հետազոտող և հայտնագործության համահեղինակ, մամուլի հաղորդագրությունում: «Օւ-man-ո-ւամւա-ը չոր էր, Բորիսովը հարուստ էր ածուխի օքսիդով, իսկ հիմա ATLAS‑ը ջուր է տալիս այն հեռավորության վրա, որտեղ մենք չէինք սպասում: Յուրաքանչյուրը գրեթե կրկին գրում է այն մասին, թե ինչպես էինք կարծում, որ մոլորակներն ու կոմետները ձևավորվում են աստղերի շուրջ»: Այս պատմությունը սկզբնապես հրապարակվել է WIRED Italia‑ում և իտալականից թարգմանված է: