

گزارش از Jamie Roberton و Ria Chatterjee یک مادر دو فرزند که ادعا میکرد در معرض خشونت خانوادگی بوده است، پس از مراقبت سهلانگارانه در یکی از بخشهای روانپزشکی NHS به خودکشی دست زد، چنین تصمیمی را یک کورنر اعلام کرده است. میشل اسپارمن – که پیش از این به عنوان پاسخدهنده تماسهای پلیس کار میکرد و در دوران همهگیری به خاطر فعالیتش در زمینه تناسب اندام از سوی شهردار لندن مورد تحسین قرار گرفت – در اوت ۲۰۲۱ پس از پیدا شدن بیهوش در بیمارستان Queen Mary’s در جنوب لندن درگذشت. این زن ۴۸ ساله «بیانات قابل توجهی درباره خشونت خانگی» را به خانوادهاش و سپس در دوران بستری در بیمارستان مطرح کرده بود، دادگاه کالبدشکافی شنیده است. روجر استیپسن، شریک سابق خانم اسپارمن، اذعان کرد که زندگی او را «خیلی دشوار» کرده و با پیامکهای «پی در پی» او را «بمباران» کرده است، اما رابطهشان را خشونتآمیز ندانست. در پایان جلسه دادگاه، دستیار کورنر بنارد ریچموند کیسی گفت که خانم اسپارمن به زندگی خود پایان داده و به عنوان عامل، رابطهٔ دشوار او با آقای استیپسن را ذکر کرد که شامل پیامکهای بیادب و افراطی بود که سلامت او را برای مادر بودن زیر سوال میبرد. اگرچه در نتیجهگیری خشونت خانگی به صراحت ذکر نشد، آقای ریچموند کیسی گفت احساس آزار دیدن خانم اسپارمن «قابل توجیه» بود. در خصوص رفتار آقای استیپسن، دستیار کورنر گفت: «فاجعه است که او نتوانست جدا شدن از این رابطه را بپذیرد»، افزود: «آقای استیپسن بقیهٔ عمرش را برای تفکر در تأثیرش بر میشل خواهد داشت». در صدور حکمی مبنی بر neglect، آقای ریچموند کیسی گفت: «سخت است فکر کنیم در یک بخش روانپزشکی NHS نقصی بنیادیتر از عدم بازرسی داراییهای خانم اسپارمن و یافتن شیئی که میتواند به او آسیب مرگبار وارد کند وجود داشته باشد». Channel 4 News میفهمد که رفتار پلیس متروپولیتن در پرونده خانم اسپارمن نیز در تحقیقی از سوی بازرس پلیس به عنوان «غیر قابل قبول» محکوم شده است. آنتیا وایت، خواهر خانم اسپارمن، به Channel 4 News گفت: «وقتی حالا برای میشل صداها شنیده میشود که گفته شد او مادر مناسبی نیست، روایت منتشر شده این بود که مادران در حیاط مدرسه برای خواهرم همآهنگ میزدند — اکنون حقیقت آشکار است». «او پسرانش را دوست داشت و اکنون آنها باید بدون مادرشان بزرگ شوند. این همگی نتیجهٔ ارادهٔ یک نفر برای شکستن او بود تا به آنچه میخواست برسد.» – شاون کیس شاون کیس، برادر خانم اسپارمن، گفت: «میشل از دنیا رفته است و زندگی کاملش پیش رو بود. او پسرانش را دوست داشت و اکنون آنها باید بدون مادرشان بزرگ شوند. این همگی نتیجهٔ ارادهٔ یک نفر برای شکستن او بود تا به آنچه میخواست برسد.» هشدارهای میشل خانم اسپارمن به خواهران و برادرانش گفت که آقای استیپسن هر روز او را تحقیر میکند و به او میگوید «تو خانواده را از هم میپاشی» پس از تصمیم او برای پایان دادن به رابطهٔ ۲۶ سالهشان. او همچنین شریک سابقش را به عنوان «فریبکار، آزارگر و خودشیفته» متهم کرده و ادعا کرده بود که او «میتواند به صورت تهاجمی رفتار کند» بدون خشونت فیزیکی. «میدانستیم اوضاع مدتها درست به نظر نمیرسید» شاون کیس گفت. «او دربارهٔ اینکه همیشه در حالتِ حساسی است، صحبت میکرد و نمیدانست که رفتار او چگونه واکنش نشان میدهد.» او با حرفهایها گفت که خانم اسپارمن در دیدار با نام آقای استیپسن روی گوشی خود دچار وحشت میشد، و خانم اسپارمن همچنین ابراز نگرانی رو به افزایش دربارهٔ رفتار همسر سابقش داشت وقتی برای گرفتن دو پسرشان میآمد. «پیامکها، ضبطهای صوتی که گاهی در نیمهشب برای او فرستاده میشد— من فکر نمیکنم راجر واقعاً درک کرده باشد که میشل اینها را با هر دو خانواده و دوستان به اشتراک میگذاشت.»، آقای کیس گفت. در یکی از پیامهای قرائتشده در دادگاه، آقای استیپسن به خانم اسپارمن گفت: «همهٔ ما به شیوهٔ خودمان برای تو اندوهگین هستیم». آقای کیس افزود: «واضح بود که او میداند چگونه میشل را دستکاری کند — او را به خاطر حساسیتش میشکند». مرگ در بیمارستان خانم اسپارمن که سابقهٔ افسردگی و اضطراب داشت، داوطلبانه به Rose Ward در بیمارستان Queen Mary’s در ۲۴ اوت ۲۰۲۱ پذیرش شد. سه روز پس از پذیرش، این مادر دو فرزند بیهوش پیدا شد. او بعداً در بیمارستان Kingston درگذشت. صبحی که جراحتهای مرگبار به او وارد شد، بخش بهطور «بسیار آشفته» و «ویژهٔ چالشبرانگیز» توصیف شد. بازرسیهای نظارتی از بیماران آسیبپذیر — از جمله خانم اسپارمن — فراتر از زمان انتظار ۱۵ دقیقه بود و برخی فواصل بیش از ۹۰ دقیقه گزارش شد. عدم بازرسی کامل داراییهای خانم اسپارمن در طول اقامت در بخش بارها در دادگاه مطرح شد. آقای ریچموند کیسی از وکیل NHS South West London and St George’s Mental Health گفت: «آیا میتوانید نقصی سادهتر در بخش بهداشت روانی تصور کنید جز اینکه بررسی کنید چه چیزی وارد و خارج میشود؟ و اینکه کسی بتواند در یک بخش کمربند داشته باشد؟» «آنها سلامت روان را در یک دسته، خشوانت خانگی را در دستهای دیگر، خودکشی را در دستهای دیگر قرار دادند و هیچکس به ریشهٔ این مسائل فکر نمیکند و سوالهای کافی پرسیده نمیشود.» – آنتیا وایت یک درمانگر که در Rose Ward کار میکرد نیز به دادگاه گفت که اظهارات خانم اسپارمن باید همزمان به ارجاع به یک خدمت حمایتی تخصصی خشونت خانگی منجر میشد. از اینکه آیا پرسش خشونت خانگی در هیچیک از مواجهههای خواهرش با خدمات به طور جدی مطرح شده است یا نه، آقای وایت گفت: «نه — آنها سلامت روان را در یک دسته، خشونت خانگی را در دستهٔ دیگر، خودکشی را در دستهای دیگر میگذارند و هیچکس به علت آن فکر نمیکند و سوالها کافی پرسیده نمیشود.» آقای کیس — که دغدغهٔ دسترسی آقای استیپسن به خانم اسپارمن در زمان بستری را داشت — گفت که حرفهایها «کمبود کنجکاوی حرفهای را داشتند با پر کردن چکلیستهای فراوان اما هیچکس نقطهها را به هم وصل نکرد.» انکار خشونت آقای استیپسن در چند روز پس از مرگ شریک سابقش با یک خبرنگار صحبت کرد تا او را به عنوان «عشق زندگی من» توصیف کند. در ادای احترام به خانم اسپارمن، که هنوز در مقاله به عنوان شریک او توصیف میشد، گفت: «از اینکه بعنوان مادر سالمترین بودم تا اینکه دیگر نتوانم به طور کامل کنار بیایم — همه چیز برایم زیاد شد، او همه چیز را درون خود نگه داشت.» وقتی نگرانیهایی دربارهٔ ادعای خشونت خانگی مطرح شد و او به تکرار «نشانههای کلاسیک» آزار روانی متهم شد، دادگاه برای اجازهٔ یافتن وکیل و آمادهسازی دفاع از شخصیت او، به دفعات تعطیل شد. او انکار کرد که رابطهای خشونتآمیز بوده است. آقای استیپسن به سلامت روانیِ شریک سابقش «هورمونها» نسبت داده و به دادگاه گفت: «من آسیبدیدهٔ جانبی بودم وقتی سلامت روان او آنقدر بد شد. نمیتوانستم با آن کنار بیایم.» در بیانیهای که از طریق وکیلش به Channel 4 News ارائه شد، آقای استیپسن گفت که «بهشدت برای میشل اهمیت میدادم» و ادعا کرد که «گاهی هر دو ما همانطور که باید رفتار نمیکردیم». آقای استیپسن افزود: «کورنر پس از شنیدن تمام شواهد تصمیم گرفت که من عمداً به میشل آسیبی نزدم.» «صدایت را صریح بگوییم» جنیفر مکلود، نمایندهٔ خانوادهٔ اسپارمن، از دستیار کورنر خواست با صریحترین واژهها روایت وجود «دو طرفه» در پرونده را رد کند و تأکید کرد که محتوای پیامها رفتار ادعاشدهٔ آقای استیپسن را نشان میدهد. «فقط به خاطر اینکه رابطهای کثیف است، به این معنا نیست که خشونتآمیز است»، به دادگاه گفت خانم مکلود. «ذات خشونت خانوادگی این است که ساده و روشن نیست و زمینههایی مانند وجود فرزندان همیشه در جریان هستند. واقعیت را صریح بگوییم — اگر رفتار او خشونتآمیز است و آن معیار را دارد، باید مشخص و بیان شود.» او استدلال کرد که انتظار میرود قربانیان خشونت خانوادگی «مقدس باشند و هرگز عصبانی نشوند»، و افزود: «خشونت خانگی مسئلهای بزرگ در جامعه است و ثبت آن مناسب است.» نقصهای پلیس پاسخ پلیس متروپولیتن به نگرانیهای خانوادهٔ میشل اسپارمن در تحقیقی از سوی دفتر مستقل برای رفتار پلیس (IOPC) مورد انتقاد قرار گرفت. پلیس موفق به ضبط تصاویر CCTV از محوطهٔ بیمارستان قبل از اینکه تصاویر بازنویسی یا از بین رود نشد و همچنین اطلاعاتی از تلفن همراه خانم اسپارمن از دست رفت. «خدمات ارائهشده به شاکی قابل قبول نبود، غیرمنصفانه و نامتناسب بود» سخنگوی IOPC به Channel 4 News گفت. IOPC گفت باور ندارد که تحقیقات جنایی دوباره آغاز شود، اما نیرو باید به خاطر «کیفیت پایین خدمات» عذرخواهی کند. در خشم از پاسخ ناکافی پلیس، آقای کیس گفت: «عدالت واقعی این بود که پلیس تحقیقات درستی درباره آنچه با میشل در جریان بود انجام میداد — اما آنها هیچ کاری نکردند، به هیچ وجه علاقهای نشان ندادند.» «اولین حرفشان این بود که: خوب، میشل مرده است، از ما چه انتظاری دارید؟ ما در خودکشیها تحقیق نمیکنیم.» فرمانده پیتر استیونس، از پلیس متروپولیتن، گفت که این نیرو از درگذشت میشل «بسیار متأسف» است و به کار او به عنوان کارکنان پلیس در مت اشاره کرد. «ما قبول داریم که خدمات ارائهشده قابل قبول نبود و از اینکه این امر بهدستگاهِ میشل و خانوادهاش فشار آوردند پوزش میطلبیم — ما به آنها نامهای نوشتیم و پوزشخواهی کردیم»، بیانیهای پایان یافت. تعداد خودکشیها Channel 4 News بهطور گسترده در مورد پیوند رو به افزایش بین زنانی که خشونت خانگی را گزارش دادهاند و قربانیان خودکشی گزارش دادهاند، گزارش داده است و به پروندههای Justene Reece، Alexandra Reid، Jessica Laverack، Kellie Sutton، Kiena Dawes، Ashleigh Inskip و Georgia Barter پرداخته است. تعداد قربانیان خشونت خانگی که به خودکشی منجر میشود، همچنان بالاتر از کسانی است که مستقیم توسط شریکشان کشته میشوند. سرویس Crown Prosecution در ژانویه به Channel 4 News گفت که وکلا «فعالانه به چند پرونده نگاه میکنند» با هدف رسیدن به محکومیتهای قتلنعمتی علیه شریکان آزاردهنده که قربانیانشان دست به خودکشی زدهاند. در اوت، گزارشی بحرانی نشان داد که NHS در پاسخگویی به ماهیت «نفوذی» خشونت خانگی ناکام بوده و بهداشت بهداشتی متهم شده است که «نگاه نمیکند که این مسئله مسئلهٔ آنهاست تا با آن برخورد کنند». «پلیس پیشتر مرگ میشل را به عنوان یک جرم احتمالی بررسی نکرده بود و اکنون از آنها و Crown Prosecution Service میخواهیم پرونده را بازبینی کنند.» – Southall Black Sisters در پاسخ به پروندهٔ میشل اسپارمن، چِرریل هنری-لیچ، مدیر اجرایی Standing Together Against Domestic Abuse گفت: «آنها عمومیترین خدماتی هستند که بیشتر با قربانیان تماس دارند اما برای پاسخگویی دقیق با آنها کمترین تجهیزات را دارند و فرصتهای نجات جانها را از دست میدهند». Southall Black Sisters، یک خیریه خشونت خانگی که به خانوادهٔ میشل حمایت میکند گفت: «پلیس پیشتر مرگ میشل را به عنوان یک جرم احتمالی بررسی نکرده بود، و ما اکنون از آنها و Crown Prosecution Service میخواهیم پرونده را بازبینی کنند.» مرگ میشل اشکهایی از سکنهٔ محلی در Battersea را برانگیخت، جایی که او برای کار به عنوان مربی شخصی در دوران همهگیری کرونا مورد تحسین قرار گرفته بود. نام او اکنون بر روی نیمکتی در پارک Battersea به تصویر کشیده شده است. شهردار لندن صادق خان میشل را به عنوان «سفیر تناسب اندام» تحسین کرد، در حالی که او همچنین در برنامهٔ Sunday Brunch شبکه Channel 4 حضور داشت. میس وایت گفت: «خواهر من شخصی دوستداشتنی، پویا و پرانرژی بود — هر کس که با او روبهرو میشد میگفت چقدر پر جنب و جوش بود، چقدر لبخندش بزرگ بود، چطور میخواند و میرقصید». در پایان جلسه، دستیار کورنر بنارد ریچموند کیسی گفت: «هیچکدام از حرفهای من درد از دست دادن میشل را از بین نمیبرد — از این دادگاه به این نتیجه رسیدم که او انسانی دوستداشتنی و مهربان بود». سخنگوی NHS South West London and St George’s Mental Health گفت: «ما عمیقاً از کوتاهیها در مراقبت از میشل قبل از درگذشت غمبارش در سال ۲۰۲۱ پوزش میطلبیم. پس از درگذشت میشل، بررسی کاملی در مورد مراقبت از او انجام دادیم. «ما مجموعهای از اقدامها را برای افزایش ایمنی بیماران خود اجرا کردهایم. این شامل بهبود نحوهٔ نظارت بر بیماران برای حفظ ایمنی آنها و نحوهٔ بازرسی داراییها است. همچنین کار کردهایم تا چگونگی ثبت داراییهای وارد شده به اتاقها را بهبود بخشیم و سیستمهایی برای پایش خطر و ایمنی بیماران ایجاد کنیم.» «ما بهبود تبادل اطلاعات بین خدمات را فراهم کردهایم و به کادر درباره خشونت و آزار خانگی، فرایندهای کودکپذیری و مشارکت خانواده راهنمایی و پشتیبانی افزوده ارائه دادهایم.» در بیانیهای که از طریق وکیل خود منتشر شد، روجر استیپسن گفت: «من میشل را در اوایل بیستسالگی ملاقات کردم. ما با هم زندگی ساختیم و دو فرزند زیبا را در خانهای پرمحبت بزرگ کردیم. من عمیقاً به او اهمیت میدادم. رابطه ما متأسفانه فروپاشید و گاه هر دو رفتار مناسبی که باید انجام میدادیم انجام ندادهایم. اما کورنر پس از شنیدن همهٔ شواهد تصمیم گرفت که من عمداً به میشل آسیبی نزدم. کورنر به این نتیجه نرسید که من به او سوءاستفاده کردهام. در زمان مرگ میشل فشارهای زیادی وجود داشت. من او را دوست دارم و همچنان دوست دارم و فرزندانم هم اینگونهاند و ما آرزو داریم که امروز او به ما میپیوست. این فرایند برای من و فرزندانم بسیار دشوار بوده است و من منتظر هستم تا این موضوع را پشت سر بگذارم» برای مشاهدهٔ بیشتر اینجا کلیک کنید.