

از سال ۲۰۱۹ میلادی، نرخهای کلی ویپ نیکوتین در میان جوانان ایالات متحده کاهش یافته است، اما کسانی که همچنان به ویپ ادامه میدهند نشانههایی از تشدید اعتیاد نشان میدهند، به گفته پژوهش جدید دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (USC). بین سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۴۲، سهم کاربران فعالی که هر روز ویپ میکردند از ۱۵٫۴٪ به ۲۸٫۸٪ افزایش یافت. در همان بازه زمانی، سهم کاربرانی که روزانه ویپ میکردند و سعی داشتند ترک کنند اما موفق نشدند از ۲۸٫۲٪ به ۵۳٪ افزایش یافت. این مطالعه که بهطور جزئی با حمایت مؤسسات ملی بهداشت (National Institutes of Health) تأمین مالی شده بود، بهتازگی در JAMA Network Open منتشر شد. مدافعان سلامت عمومی هشدار دادند وقتی نرخهای ویپ نوجوانان بین سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ افزایش یافت. دادههای جمعآوریشده در طول همهگیری COVID-۱۹ نشان داد که کسانی که به ویپ ادامه میدادند به مصرفکنندگان سنگین تبدیل میشدند، به طوری که شمار بیشتری از آنها گزارش کردند نخستین ویپ را در کمتر از پنج دقیقه پس از بیدار شدن انجام میدهند و در روزهای بیشتری در ماه ویپ میکنند. برای پیگیری این روندها، گروهی از پژوهشگران مؤسسه علوم اعتیاد USC و مرکز پژوهشی تنظیم دخانیات دادههای نظرسنجیهایی را که توسط ۱۱۵٬۱۹۱ نوجوان در پایههای هشتم، دهم و دوازدهم سراسر ایالات متحده تکمیل شده بود، تحلیل کردند. آنها هدف داشتند تا بفهمند آیا نوجوانان ویاپر سختتر میشوند، عبارتی است که از پژوهشهای دخانیات گرفته شده و توصیف میکند که وقتی استفاده کلی کاهش مییابد، مصرفکنندگان باقیمانده به سوی اعتیاد بیشتر گرایش مییابند و ترک آن برایشان دشوارتر میشود. آنچه یافتند برای پزشکان بالینی، حامیان بهداشت عمومی و سیاستگذاران به شدت نگرانکننده است. افزایش استفاده روزانه و رشد شمار نوجوانانی که سعی در ترک دارند نشان میدهد که این نوجوانان با سطح شدیدی از اعتیاد به نیکوتین مواجهاند. این بدان معناست که باید بهبود درمان و اقدامات پیشگیرانه برای این جمعیت پرداخت، گفت نویسنده نخست این مطالعه، ابی ماسنبرینک، MD، MPH، استادیار بالینی اطفال در دانشکده پزشکی کیک USC و مدیر پژوهشی بخش پزشکی بیمارستان در بیمارستان کودکان لسآنجلس (CHLA). یافتهها میتواند به سیاستگذاران و تنظیمکنندگان کمک کند تا بهترین روش برای حفاظت از جوانان را تعیین کنند. برای مثال، نسلهای جدید ویپها میتوانند هم غلظت و هم حجم نیکوتین بیشتری نسبت به نسخههای قدیمی ارائه دهند. محدودیتهای محتوای نیکوتین میتواند به کاهش خطر اعتیاد شدید در میان جوانان آمریکا کمک کند. صنعت نیکوتین به طور مداوم در حال تکامل است و اندازه، غلظت و شکل محصولات را تغییر میدهد و نوجوانان ممکن است از مقدار بالای نیکوتینی که مصرف میکنند آگاه نباشند، به گفته ماسنبرینک که همچنین عضو مؤسسه علوم اعتیاد USC است. ما نگرانیم که این محصولات در میان نوجوانانی که به ویپ ادامه میدهند خطر بالای اعتیاد ایجاد کنند. رشد استفاده روزانه پژوهشگران دادههای پنج ساله اخیر از پروژه Monitoring the Future را تحلیل کردند؛ این نظرسنجی سالانه در مدارس است و از دانشآموزان هشتم، دهم و دوازدهم سراسر کشور درباره مصرف موادشان میپرسد. در میان نوجوانانی که دستکم یکبار در ۳۰ روز گذشته ویپ کرده بودند، درصد کسانی که روزانه ویپ کردند از ۱۶٫۴٪ در ۲۰۲۰ به ۲۸٫۸٪ در ۲۰۲۴ افزایش یافت. از میان افرادی که روزانه استفاده میکردند، درصد کسانی که بدون موفقیت ترک کردند از ۲۸٫۲٪ به ۵۳٪ افزایش یافت. در طول دوره مطالعه، ترکیب جمعیتی نوجوانان ویاپر نیز تغییر کرد. تا سال ۲۰۲۴، زنان، سیاهپوستان غیر هیسپانیک یا ساکنان روستایی در میان ویاپرز سهم بیشتری داشتند. همچنین شمار بیشتری از نوجوانان ویاپر گزارش کردند که از دیگر مواد مانند الکل و کانابیس نیز استفاده میکنند. کمک به ترک نوجوانان در جوامع روستایی با جهش چشمگیر استفاده روزانه از ۱۶٫۴٪ در ۲۰۲۰ به ۴۱٫۸٪ در ۲۰۲۴ روبهرو شد که تیم مطالعه را تشویق به بررسی بیشتر کرد. ماسنبرینک اکنون برنامهریزی برای مطالعه پیگیری با نوجوانان در مناطق شهری، حومهای و روستایی دارد تا تجربههای آنها را از بازاریابی محصولات نیکوتین و دسترسی به این محصولات، همچنین پیشگیری و پیامرسانی بهداشت عمومی بررسی کند. نظرسنجیهای ملی نشان دادهاند که در حالی که بسیاری از نوجوانان میخواهند ویپ را ترک کنند، اکثر آنها این کار را بدون حمایت یا درمان رسمی انجام میدهند. نوجوانانی که بهتنهایی بهطور گاهگاه ویپ میکنند ممکن است بتوانند ترک کنند، اما کسانی که روزانه ویپ میکنند بدون درمان و حمایت به طور قابل توجهی ترک آن برایشان دشوارتر خواهد بود، گفت ماسنبرینک که رهبری پژوهش برای بهبود مراقبت از نوجوانان مبتلا به وابستگی شدید به نیکوتین در CHLA را بر عهده دارد. تحقیقات جدید نشان میدهد داروهای درمانی برای اعتیاد به نیکوتین مانند وارینکلین در کمک به ترک جوانان مؤثر هستند. آموزش نوجوانان در مورد این درمانها و گسترش دسترسی برای کسانی که با اعتیاد شدید به نیکوتین مواجهاند باید در اولویت باشد، ماسنبرینک گفت. درباره این پژوهش: علاوه بر ماسنبرینک، نویسندگان دیگر مطالعه دیاِیونگ بی، جونهان چو، آلِیسا اف. هارلو، استیو سوسمن، لوییانا مِرسانچ، ابیگِیل آدجی، لیا آر. میزا، مینگ لی و آدام ام. لوِنتال از دانشکده پزشکی کیک USC و مؤسسه علوم اعتیاد، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی؛ ریچارد ایچ میخ از مؤسسه تحقیقات اجتماعی، دانشگاه میشیگان، آنآر بور؛ هونگینگ دِی دِی از کالج بهداشت عمومی، دانشگاه نبراسکا؛ و دِی-هی هان از دانشگاه اْموری بودند. این کار با حمایت مؤسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر (National Institute on Drug Abuse) از NIH [K23DA055736، K99DA058241 و K24048160] و مؤسسه ملی سرطان و سازمان غذا و دارو [U54180905] تأمین مالی شد.