News - مطالعه‌ای در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی ژن‌های کلیدی مرتبط با سرطان پروستات تهاجمی را در افراد آفریقایی‌تبار شناسایی می‌کند.

یک تحقیق جدید در زمینه سرطان پروستات از سوی یک تیم بین‌المللی به رهبری مرکز اپیدمیولوژی ژنتیک در دانشکده پزشکی کِک دانشگاه USC، دستاوردهایی ارائه کرده است که می‌تواند غربالگری و درمان را برای بیماران با ریشه آفریقایی بهبود بخشد. پژوهشگران واریانت‌هایی از پنج ژن را شناسایی کردند که در این جمعیت با بیماری تهاجمی یا سرطان که به سایر اندام‌ها گسترش می‌یابد (متاستاز) مرتبط است. این مطالعه همچنین دامنهٔ گسترده‌ای از خطر را در میان شرکت‌کنندگان نشان داد. با ترکیب داده‌های مربوط به این پنج ژن خاص با سایر روش‌های تعیین خطر، پژوهشگران روشی را معرفی کردند که می‌تواند به شناسایی افرادی که بیشترین احتمال مواجهه با اشکال مرگبارتر بیماری را دارند کمک کند. پیشرفت‌ها در زمینه غربالگری و درمان تا حد زیادی نرخ بقای سرطان پروستات را بهبود بخشیده‌اند، به‌ویژه در افرادی که در مراحل ابتدایی تشخیص داده می‌شوند. با این حال، افراد سیاه‌پوست همچنان نسبت به دیگران بیش‌تر در معرض اشکال تهاجمی بیماری قرار می‌گیرند و از آن می‌میرند. این مطالعه که تاکنون بزرگ‌ترین مطالعه در زمینهٔ واریانت‌های ژنتیکی نادر مرتبط با سرطان پروستات در این جمعیت است، گامی مهم در مقابله با این نابرابری‌ها به شمار می‌رود. یافته‌ها می‌تواند به رویکردی شخصی‌تر برای شناسایی خطر سرطان پروستات برای این بیماران منجر شود و تصمیم‌گیری دربارهٔ غربالگری و درمان را بهبود بخشد. «هدف ما درک بهتر از خطر است و کمک به کاهش شکاف در نتایج سرطان پروستات»، اعلام کرد فی چن، PhD، نویسندهٔ اول این مطالعه و استاد دستیار علوم جمعیت و بهداشت عمومی بالینی در دانشکده پزشکی کِک. «ما می‌خواهیم افراد با خطر بالای ابتلا به سرطان پروستات تهاجمی یا متاستاتیک را شناسایی کنیم. این افراد می‌توانند با پزشکان خود برای تصمیم‌گیری دربارهٔ آغاز غربالگری زودتر و انجام آزمایش‌ها با فواصل بیشتر همکاری کنند تا بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود.» این مطالعه در مجله European Urology منتشر شد. پنج ژن با واریانت‌هایی که به سرطان پروستات تهاجمی در افراد سیاه‌پوست مرتبط هستند این پژوهش داده‌ها و نمونه‌هایی از بیش از ۱۲٬۰۰۰ مرد سیاه‌پوست از آمریکای شمالی و آفریقا را در بر گرفت. این شامل بیش از ۷٬۰۰۰ مورد سرطان پروستات و گروه کنترل نزدیک به ۵٬۰۰۰ نفر بود. با تکیه بر پیشرفت‌های خود در شناسایی عوامل خطر ژنتیکی در جمعیت‌های با ریشهٔ آفریقایی و همچنین مطالعات پیشین دربارهٔ خطر سرطان پروستات که شامل افراد با نژاد اروپایی، آسیایی و هیسپانیک می‌شد، پژوهشگران به بررسی ۳۷ ژن مرتبط با سرطان پروستات پرداختند. «اگرچه ژن‌های پرخطر در جمعیت‌های دیگر به‌طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، در جمعیت‌های با ریشهٔ آفریقایی به‌خوبی تعریف نشده‌اند.» چن گفت. «در میان این ژن‌ها، پنج ژن واقعاً در زمینهٔ ارتباط قوی با بیماری تهاجمی و متاستاتیک برجسته بودند.» این پنج ژن با نام‌های ATM، BRCA2، CHEK2، HOXB13 و PALB2 هستند. شرکت‌کنندگان بررسی که واریانت‌های ایجادکنندهٔ بیماری از این ژن‌ها را داشتند تا شش برابر نسبت به کسانی که آن‌ها را نداشتند، احتمال ابتلا به سرطان پروستات داشتند. Toward personalized prostate cancer risk assessment پژوهشگران گام فراتر گذاشته و بررسی کردند که حضور واریانت‌های ژنتیکی خطرناک چگونه می‌تواند پیش‌بینی‌های خطر را آگاهانه‌تر سازد. آنها با روشی که در پژوهشی به رهبری نویسندهٔ مکاتبه‌ای مطالعه، کریستوفر هایمن، ScD، دارندهٔ کرسی AFLAC در پژوهش سرطان و استاد علوم جمعیت و بهداشت عمومی در دانشکده پزشکی کِک USC توسعه یافته بود، کار را آغاز کردند. به نام امتیاز خطر پلی‌ژنتیک، این فناوری 451 واریانت ژنتیکی رایج مرتبط با سرطان پروستات را در نظر می‌گیرد. تیم این امتیاز را با اطلاعات دربارهٔ سابقهٔ خانوادگی سرطان پروستات و حضور یا غیاب واریانت‌های خاص در هر یک از پنج ژن کلیدی ترکیب کردند. این روشِ ترکیبی در کنار هم می‌تواند روشی دقیق‌تر برای برآورد احتمال ابتلا به سرطان پروستات در طول عمر، از جمله خطر ابتلا به بیماریٔ تهاجمی یا متاستاتیک ارائه دهد. در بین شرکت‌کنندگان، پژوهشگران دامنهٔ بسیار گسترده‌ای از خطر یافتند. دارندگان واریانت‌های ژنتیکی خطرناک که همراه با آن‌ها سرطان پروستات در خانواده‌هایشان وجود داشت و امتیاز خطر پلی‌ژنتیک در بالای ۱۰٪ بود، بالاترین خطر را برای بیماری‌های بالقوهٔ کشنده داشتند. در مقایسه با کسانی که در خطر متوسط بودند، این افراد تا هفت برابر احتمال ابتلا به سرطان پروستات، ۱۸ برابر احتمال ابتلا به بیماری تهاجمی و ۳۴ برابر احتمال ابتلا به سرطان متاستاتیک داشتند. «نوسان خطر در جمعیت مطالعهٔ ما پتانسیل استفاده از تخمین دقیق‌تر برای توسعهٔ استراتژی‌های غربالگری شخصی‌سازی‌شده را تأیید می‌کند.» چن گفت. آنچه یافته‌ها می‌تواند برای توصیه‌های غربالگری معنای آن دارد امروزه، توصیه‌های شبکه ملی جامع سرطان برای غربالگری سرطان پروستات از سن ۴۵ سالگی آغاز می‌شود. این سن برای اعضای سه گروه به ۴۰ سالگی کاهش می‌یابد: افراد سیاه‌پوست، کسانی که جهش‌های مرتبط با سرطان پروستات دارند و کسانی که سابقه خانوادگی سرطان پروستات دارند. «این بخش‌های اطلاعاتی به‌طور جداگانه در نظر گرفته می‌شوند»، چن گفت. «ما نشان دادیم که ترکیب این اطلاعات می‌تواند در عمل تخمین خطر دقیق‌تری ارائه دهد.» ارزیابی خطر به‌صورت شخصی‌شده انتظار می‌رود به کسانی که بیشترین خطر برای بیماری تهاجمی دارند، سود رساند زیرا به پزشکان امکان می‌دهد سرطان پروستات را در مراحل اولیه تشخیص دهند، جایی که درمان مؤثرتر است. همچنین می‌تواند خطر بیوپسی‌های غیرضروری و افراط در درمان تومورهای کم‌سرعت که خطر چندانی ندارند را کاهش دهد. «افراد با خطر پایین برای بیماری تهاجمی ممکن است هرگز سرطان پروستات نداشته باشند، یا ممکن است سرطان پروستاتی داشته باشند که هرگز تأثیر زیادی بر زندگی‌شان نخواهد داشت. برای آنها ممکن است امن باشد که غربالگری را به تعویق بیندازند یا با فواصل کمتری غربالگری کنند. این کار استرس و عوارض ناشی از تشخیص بیش از حد سرطان پروستات را کاهش می‌دهد.» محققان به جست‌وجوی مداوم برای یافتن ژن‌های مرتبط با سرطان پروستات در بیماران سیاه‌پوست ادامه می‌دهند، از جمله ارتباط با اشکال تهاجمی و متاستاتیک بیماری. امتیاز خطر پلی‌ژنتیک هم‌اکنون در پژوهش‌های بالینی در حال آزمایش است و پژوهش‌های آتی با حضور انسان می‌تواند اعتبار واردکردن سابقه خانوادگی و واریانت‌های ژن خطرناک در تخمین‌های خطر را تأیید کند. درباره این مطالعه نویسندهٔ مکاتبه‌کننده این مطالعه، کریستوفر هایمن، همچنین مدیر مرکز اپیدمیولوژی ژنتیک در دانشکده پزشکی کِک USC است. سایر هم‌نویسندگان در دانشگاه پزشکی USC عبارتند از: Xin Sheng، Anqi Wang، Yili Xu، Raymond Hughley، Wei Xiong، Loreall Pooler، Peggy Wan، Susan Gundell، Sue Ann Ingles و David Conti. در مجموع، نزدیک به ۸۰ هم‌نویسنده در این مطالعه مشارکت کردند که نمایندهٔ بیش از ۳۰ دانشگاه، مراکز سرطان، بیمارستان‌ها، مؤسسات ملی و آزمایشگاه‌ها و همچنین سایر سازمان‌های پژوهشی در ایالات متحده، اوگاندا، غنا، سنگال، آفریقای جنوبی، نیجریه و فرانسه بودند. این مطالعه از سوی مؤسسه ملی سرطان (National Cancer Institute) [U19CA214253 و U01CA164973]، بنیاد سرطان پروستات [20CHAS03] و انجمن سرطان آمریکا [CRP-24-1191392-01-PROF] تأمین مالی شد.