News - بازسازی ارتش هند از زمان عملیات سندور

در پی عملیات سندور، نیروهای مسلح هند چند طرح تازه برای تحول خدمات مسلح اعلام کردند. ارتش هند در این زمینه پیشگام شده و تشکیلات خود را بازساختار می‌کند. این امر از طریق تأسیس پنج گردان Bhairav، دو تیپ Rudra و تشکیل گروهان‌های Ashni پهپاد قابل مشاهده است. واحدهای تازه تأسیس عمدتاً در امتداد مرزهای غربی و شمالی مستقر شده‌اند و همچنین در تمرینات نظامی فعالانه شرکت می‌کنند، از جمله مانور سه‌جانبه به مدت ۱۲ روز که در امتداد مرز پاکستان در حال انجام است. دلیل این تحول چیست، در حالی که هند از نظر فنی هنوز در حالت جنگی به سر می‌برد؟ قبل از بحث بیشتر، لازم است «بازساختار نظامی» تعریف شود: این بازآرایی واحدهای نظامی است که یا به یکدیگر ادغام می‌شوند یا واحدهای جدیدی با استخراج منابع از واحدهای موجود ایجاد می‌شوند. این فرایند همچنین شامل تجهیز واحدهای جدید به سلاح‌های پیشرفته و ابزارهای باکیفیت است. با این وجود، هرگونه بازساختار تابع دکترین نظامی موجود است. این بدان معناست که اگر دکترین تغییر کند، بازساختار نیز احتمالاً تغییر خواهد کرد. این فعالیت نه در خلأ بلکه بنا بر تقاضاهای برداشت تهدید جدید انجام می‌شود. به‌زودی پس از پایان درگیری‌های هند و پاکستان در شامگاه دهم مه، نهادهای سیاسی و نظامی هند اعلام کردند که عملیات سندور را «وقفه» می‌زنند، نه پایان دادن به آن. ظاهراً توافقی حاصل شد تا عملیات نظامی را زنده نگه دارند تا از پیچ‌وخم کاغذ‌بازی وزارت دفاع عبور کنند. بوروکراسی هند مدت زمان طولانی را برای تصویب تغییرات می‌گذراند. با این حال، در شرایط اضطراری یا جنگی، بند خرید اضطراری (EP) اجرا می‌شود. بر اساس بند EP، نیروهای مسلح می‌توانند تجهیزات خریداری کنند و موجودی‌های جنگی را به‌طور اضطراری بازسازی کنند، معمولاً در مدت سه تا شش ماه. این قدرت‌ها در زمان درگیری‌ها، تنش‌ها یا بلایای طبیعی فعال می‌شود. برای ارتش هند، این فرایند اندکی پس از اعلام آتش‌بس آغاز شد: دولت اجازه داد ارتش برای خرید تجهیزات به ارزش ۴۰۰ میلیارد روپیه هند (حدوداً ۴٫۵ میلیارد دلار) اقدام کند. اقدام دولت مودی چیز تازه‌ای نبود. در سال ۲۰۱۶، زمانی که دولت مودی در نخستین دوره خود بود، نخستین EP را بلافاصله پس از حادثه Uri تصویب کرد. با استفاده از این فرصت، ارتش هند با سرعت در حال بازنگری نیروهای خود پس از عملیات سندور آغاز کرد. در قالب این فرایند، ارتش تیپ‌های ترکیبی رودرا، گردان‌های Bhairav و گروهان‌های Ashni را ایجاد کرد. اما برای تجهیز این تشکیلات جدید به سلاح‌های مدرن، سرمایه زیادی لازم است. بنابراین ارتش درخواست بودجه تحت بند EP برای خرید این سلاح‌ها به‌طور اضطراری کرد. دو تیپ رودرا تازه‌تأسیس تحت فرماندهی شرق و شمال مستقر هستند. این‌ها نسخه به‌روز شده‌ای از گروه‌های نبرد مستقل (IBGs) هستند، اما احتمال دارد ارتش هند مفهوم IBG را نیز حفظ کند. این تیپ‌ها با این مفهوم پایه‌گذاری شده‌اند که در هر بخش، نیروی واکنش سریع وجود داشته باشد تا نه تنها بتواند به سرعت به دشمن حمله کند بلکه بتواند در صورت نفوذ ناگهانی دشمن را نیز متوقف سازد. این تیپ‌ها اکنون به‌طور کامل عملیاتی‌اند، که از شرکت آن‌ها در تمرین‌های میدانی روشن است. از پنج گردان Bhairav عملیاتی، سه گردان زیر فرماندهی Northern Command قرار دارند؛ با ۱۴ Corps در Leh، ۱۵ Corps در Srinagar و ۱۶ Corps در Nagrota. دو گردان باقی‌مانده با ۱۲ Corps و ۳ Corps، به ترتیب تحت فرماندهیSouthen و Eastern Commands ادغام شده‌اند. چهار گردان دیگر نیز به‌زودی ایجاد خواهند شد و هدف این است که طی شش ماه آینده ۲۵ واحد ایجاد شود. علاوه بر این، ارتش هند قصد دارد ۳۸۰ گردان پیاده‌نظام را با گروهان‌های Ashni پهپاد مجهز کند. هر گروهان به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: یک بخش ضربتی و یک بخش نظارتی که با پهپادهای نظارتی تجهیز شده‌اند. گروهان‌های Ashni تاکنون در تمرینات مختلف نظامی در دو ماه اخیر، از جمله Yudh Kaushal 3.0، Ashni Prahar و Thar Shakti 2025، آزمایش شده‌اند. علاوه بر ایجاد این واحدهای جدید، ارتش آنها را با ابزارها و سلاح‌های مدرن تجهیز می‌کند. برای انجام این هدف، در ژوئن ۲۰۲۵ نخستین tranche از بودجه را دریافت کرد و سفارش به ارزش ۱۹٫۸۱ میلیارد روپیه برای خرید شش نوع موشک‌های بدون سرنشین با قابلیت مانور و چهار نوع پهپاد نظارتی برای تجهیز گروهان‌های Ashni به همراه خرید رادارهای سطح پایین، سامانه‌های پدافند هوایی با برد بسیار کوتاه و موشک‌های آنها، خودروهای جنگی واکنش سریع و دید شب برای تفنگ‌ها، به‌علاوه موشک‌ها و لانچرهای Javelin، سلاح‌های AK-630 و سامانه‌های ضدپهپاد و بسیاری سلاح‌های دیگر نیز زیر رویه فست-تراک (fast-track) از ماه مه ۲۰۲۵ خریداری شدند. ضرب‌المثل مشهور در محافل نظامی هند این است که «برای جنگیدن زمان کمتری صرف می‌شود تا برای تأمین سلاح‌های لازم برای جنگیدن»، زیرا سیستم تدارکات با یک روند کند پیش می‌رود. دولت مودی با به‌کارگیری این حقیقت هنگام رسیدن به قدرت در سال ۲۰۱۴، بارها به نیروهای مسلح اجازه داده است از بند EP برای تأمین سریع سیستم‌های حیاتی بهره ببرند تا آمادگی عملیاتی را به سرعت افزایش دهند. به نظر می‌رسد این رویکرد ادامه خواهد یافت زیرا تغییر هنجارهای بروکراتیک که دهه‌ها طول می‌کشد زمان‌بر است. بازساختار نیروهای پیاده‌نظام آغاز کار است. در آینده، تشکیلات زرهی، توپخانه و پدافند هوایی نیز بازساخته خواهند شد. این نشان‌دهنده رویکرد دکترین جدید ارتش هند است که بر ایجاد تشکیلات نبرد با پاسخ سریع و با تجهیز به آخرین سلاح‌ها و فناوری‌ها، از جمله پهپادهایی که می‌توانند به‌طور مستقل در مأموریت‌های کوتاه عمل کنند، متمرکز است. پاکستان باید این تحولات را با دقت رصد کند زیرا گردان‌های Bhairav، تیپ‌های Rudra و گروهان‌های Ashni در هر درگیری آینده همراه با مرز هند-پاکستان به کار گرفته خواهند شد. افزون بر این، این قابلیت‌ها می‌تواند رهبران ارتش هند را به ماجراجویی خطا وادار کند، به‌ویژه زمانی که رهبری کنونی آنها اخیراً تهدید کرده است پاکستان را از نقشه جهان محو خواهند کرد. پیام از دهلی نو روشن است: آنان دیگر سال‌ها برای مدرن‌سازی ارتش خود صبر نخواهند کرد. در عوض، نهاد سیاسی تلاش می‌کند تا سه نیرو تمام بودجه مورد نیاز برای مدرن‌سازی‌شان را هر چه سریع‌تر دریافت کنند، از طریق تقویت قابلیت‌هایشان در حالت جنگی. هدف نهایی این است که نیروهای هند با تفکر دکترین کنونی ارتش همسو بمانند، که حفظ قابلیت نبرد دائمی برای انجام حملات سریع است.