

تیم کاولیِرز بهتازگی نخستین پشتبهپشت خود را به پایان رساندند؛ سومین بازیشان در چهار شب، و مربی کنی آتکینسون معتقد است این دوره از بازی نشان میدهد مسئلهای بزرگتر در سرتاسر لیگ NBA وجود دارد. همانطور که ایتن سندز از Cleveland.com نوشت، مصدومیتها در سراسر لیگ رو به افزایش است و فرایند دشوار یک تقویم 82 بازی بازیکنان را سریعتر از همیشه به زانو میاندازد. افزایش ناگهانی آسیبهای تاندون آشیل، منظر کنفرانس شرقی را تغییر داده و ستارههایی مانند تایریس هالیبرتون و جیسون تاتُم را برای فصل از میادین کنار گذاشته است. از او پرسیده شد آیا زمان بازنگری در برنامهٔ بازیها رسیده است؛ آتکینسون بدون تردید گفت: «فکر میکنم بخشی از وظیفهٔ مربی NBA این است که این برنامهٔ لعنتی را مدیریت کند.» پیش از پیروزی دوشنبه در برابر دیترویت، طبق گفتهٔ سندز. «و من فقط همان چیزی را تکرار میکنم که استیو کر همیشه میگوید: اگر به 70 بازی، 72 بازی برسیم، لیگ از نظر نمایش، جذابتر و شگفتانگیزتر خواهد شد. من همیشه به این موضوع فکر میکنم.» آتکینسون گفت فصل کوتاهتر به بازیکنان کمک میکند هر شب بهترین محصول خود را ارائه دهند. «بازیکنان میتوانند با سطح بالاتری از بازی ظاهر شوند.» «دانوان میچل، شما سه بازیِ خوبش را در چهار شب خواهید داشت. آیا بهترین نسخهٔ او را میبینید؟ فکر میکنم طرفداران به این شکل نگاه میکنند: «بله، گفتن آسان است، 34 دقیقه، 34 دقیقه، 34 دقیقه.» اما آن نسخهٔ آخری را ما در آن شب چه میگیریم؟» همانطور که سندز خاطرنشان کرد، کلِیوِلند در حال حاضر نیز فشار این امر را احساس میکند. داریس گارلاند (جراحی انگشت پا) و مکس استرُس (جراحی پا) همچنان از میادین دورند و لونزو بال دوشنبه برای استراحت نشسته بود در حالی که کاولیِرز با دقت دقیقهبندی میکنند. در سراسر لیگ، داستان همان است. تیمها با خوشبینی و سلامت آغاز میکنند، اما تا میانهٔ فصل، ترکیبهای بازی به هم فشرده میشود و «مدیریت بار بازی» به حالت بقا در میآید. طرفداران برای دیدن ستارههایی که بازی نمیکنند هزینه میکنند و دیدارهای ویژه جذابیتشان را از دست میدهند. آتکینسون و دیگران بر این باورند که کاهشِ برنامهٔ بازی میتواند کیفیت بازی را بهبود بخشد و از بازیکنانی که آن را عالی میکنند محافظت کند. همانطور که سندز اشاره کرد، NBA تقریباً در هر جنبهای پیشرفته است جز یک چیز. و آن تعداد بازیها است. و تا وقتی که این تغییر نکند، دورههایی مانند این — سه بازی در چهار شب، با بازیکنان کلیدی که از پیش از میادین کنار گذاشته شدهاند — همچنان آزمون میکند تا تیمها و ستارههایشان تا چه اندازه میتوانند واقعاً تحمل کنند.