

بدون وجود آن چارچوب استراتژیک، منابع عظیمی به تغییرات ساختاری در نظام علمی دانشگاهی سرمایهگذاری میشوند و درک روشنی از اینکه این تغییرات چگونه به جمهوری ارمنستان خدمت خواهد کرد وجود ندارد. بهویژه پروژه تازه منتشر شده اولویتهای علم و فناوری ۲۰۲۶–۲۰۳۰ [۸] نشان میدهد بیتوجهی به چارچوب استراتژیک HEVM—چارچوبی که از نیازهای دولت ناشی میشود—به چه عواقبی منجر میشود. این پروژه تنها بر تحلیل روندهای بینالمللی استوار است. این موضوع به ویژه نگرانکننده است، با توجه به اینکه این اولویتها با پولی که از مالیاتدهندگان ارمنستانی جمعآوری میشود تأمین مالی خواهند شد.