پاسخ مرکز تخصصی میگوید که بنابر سابقهٔ پزشکی بیمارستان مرکزی آرتاشات و پروندهٔ N. Nshanian، ایست قلبی سه تا چهار دقیقه پس از مرحلهٔ القای بیهوشی مشاهده شد که منجر به آغاز اقدامات احیای قلبی-ریوی شد و در نتیجه گردش خونِ خودبهخود بازگردانده شد و بیمار به بخش مراقبتهای ویژه منتقل گردید. همچنین اشاره میشود که بهطور کلی تشخیص زودهنگام ایست قلبی و بازگرداندن هرچه سریعتر علت احتمالی زمینهای آن میتواند به بهبود نتیجه منجر شود. طبق یادداشتهای متخصص بیهوشی، علت واقعی ایست قلبی که در N. Nshanian ثبت شده است نامشخص میباشد. علل اصلی شناختهشدهٔ ایست قلبی در دورهٔ بیهوشی عبارتند از: هیپوکسی حاد (کمبود اکسیژن)، هیپوولمی (کاهش حجم خون در گردش)، اسیدوز، هیپو- تا هیپرکالمی، تامپوناد قلبی، پنوموتوراکس تنشزا، آمبولی ریوی، ترومبوز شریان کرونری، آنافیلاکسی، اختلالات ریتمی، هیپو- و هیپرترمی و غیره. در ارتباط با موردِ اخیر، لازم به ذکر است که هیپرتیی بدخیم که در بیمارستان هراتی شمارهٔ ۱ ایروان تشخیص داده شده است، با توجه به اتیوپاتوژنز، منشأ مرکزی داشت؛ به این معنا که نتیجهٔ عوارضی بوده است که در جریان مرحلهٔ القای بیهوشی در بیمارستان مرکزی آرتاشات رخ داده و نه سندروم هیپرتی بدخیم که در حین بیهوشی مشاهده میشود و در صورت درمان نامناسب، با مرگومیر بالا همراه است. همچنین لازم است اشاره شود که در برخی موارد علت ایست قلبی در حین بیهوشی ممکن است روشن نشود. بنابرِ نظرِ N. Nshanian، در سوابقِ بیمار، پس از اقدامات احیای قلبی-ریوی و در دورهٔ بستری در بیمارستان مرکزی آرتاشات و بیمارستان هراتی شمارهٔ ۱ ایروان، هوشیاریِ بیمار بهبود نیافت؛ کما ارزیابی شد و تشنجها ثبت گردید. همۀ اینها، بهعلاوهٔ نتایجِ معایناتِ پزشکی قانونی، ممکن است نشانگرِ آسیب ایسکمی- هیپوکسی مغزی باشد که میتواند ناشی از هیپوکسی (که خود میتواند منجر به ایست قلبی شود) یا در طول اقدامات احیای قلبی- ریوی بوده باشد، به گفتهٔ پاسخِ مرکزِ تخصصی.