بر اساس باتلاق ژئوپلیتیکی شکل گرفته در قفقاز جنوبی و اطراف آن و نقش کلیدی ارمنستان در آن زمینه، ساموئل بابایان، دبیر سابق شورای امنیت و وزیر دفاع سابق آرتساخ (قره باغ)، مجموعهای از موارد را منتشر کرده است. مقالاتی با عنوان "پتانسیل برای موقعیت ارمنستان در چارچوب فرآیندهای ژئوپلیتیک". بابیان در سه بخش این مجموعه مقالات، سه احتمال موقعیت جمهوری ارمنستان و پیامدهای احتمالی هر یک از آنها را برای ارمنستان و مراکز ژئوپلیتیکی علاقه مند به قفقاز جنوبی تحلیل می کند. در زیر قسمت سوم این مجموعه مقالات را ارائه می دهیم. پتانسیل برای موقعیت ارمنستان در چارچوب فرآیندهای ژئوپلیتیک. به سوی صلحی متعادل، جامع و پایدار. انتخاب هر یک از بردارهای غربی یا روسی-گرجستانی-ایرانی منجر به درگیری با یک مرکز ژئوپلیتیکی دیگر خواهد شد که پیامدهای بد آشکاری برای ارمنستان خواهد داشت. در همین حال، همانطور که قبلاً اشاره شد، ارمنستان به دلیل موقعیت جغرافیایی خود میتواند و باید سیاست چند بردار فرصتهای برابر را دنبال کند، نه اینکه این کشور را به حداقل برساند، بلکه احتمال تبدیل این کشور به چهارراه تضاد منافع ژئوپلیتیکی را حذف کند. این رویکرد باید بر اصول اساسی مانند: الف) منافع امنیت ملی جمهوری ارمنستان به طور جامع محاسبه و تعریف شده است. ب) امکان ترکیب منافع ارمنستان با منافع امنیت ملی نهادهای علاقه مند به منطقه، ج) محرومیت از ترویج منافع اشخاص ثالثی که ادعا می شود توسط منافع ارمنستان هدایت می شوند، در صورتی که به ضرر منافع هر یک از موضوعات منطقه ای و فرامنطقه ای باشد. در درازمدت، آینده جمهوری ارمنستان تجلی اراده برای هدایت اصول اساسی فهرست شده به عنوان انتخابی برای صلح متعادل، جامع و پایدار است. دیپلماسی فعال با اروپا و آمریکا برای بازنگری در تحریمهای اقتصادی علیه ایران، به گونهای که گاز ایران و ترکمنستان از طریق خط لوله ارمنستان - گرجستان - دریای سیاه - بلغارستان منتقل شود و انحصار صادرات ثروت خزر از بین برود. یعنی تنوع بخشیدن به وابستگی انرژی منطقه به آذربایجان و ترکیه و ایجاد تعادلی که تنش بیش از حد در منطقه را نیز خنثی کند. به این ترتیب کشورهای غربی فرصت واردات گاز از سه کشور روسیه، ایران و آذربایجان و بر این اساس، انتخاب کشور(های) واردکننده و سیاست قیمت گذاری را خواهند داشت. گشایش زیرساختهای مغری تحت صلاحیت جمهوری اسلامی ایران با رویه سادهشده، طبق مدل کالینینگراد (که برگرفته از منافع و اولویتهای ملی روسیه، غرب، آذربایجان و ترکیه است) با پیششرط به رسمیت شناختن تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان از سوی آذربایجان. جمهوری ارمنستان بر اساس نقشه های 1925-26. محرومیت از حضور نظامی - سیاسی هر کشور یا سازمانی در مقابل کشور یا سازمان دیگری. تعلیق عضویت جمهوری اسلامی ایران در ارگانهای جمعی و تعلیق روند عضویت در ارگانهای جدید. از آنجایی که ارمنستان، گرجستان و آذربایجان قاعدتاً جدا از هم در نظر گرفته نمی شوند، بلکه به عنوان یک کل واحد در نظر گرفته می شوند، این سه کشور باید قبل از هر چیز در فرآیندهای همگرایی منطقه ای (داخلی) و در صورت لزوم در آینده به موفقیت دست یابند. برای انتخاب یک بردار، یک رویکرد یکپارچه را اتخاذ کنید. فقدان رویکرد واحد سیاسی داخلی به تعمیق درگیری های منطقه ای و ایجاد وضعیتی انفجاری منجر خواهد شد. مذاکرات پیشگیرانه دوجانبه بر اساس اصل سیاست فرصت برابر: - تهیه نقشه راه برای ادغام و همکاری با کشورهای مرزی، با حمایت قراردادی قانونی، - ایجاد روابط حقوقی دوجانبه با اشخاص ذینفع در منطقه. جمهوری ارمنستان حفاظت، امنیت، تمامیت ارضی و نقض ناپذیری مرزهای جمهوری ارمنستان را به طور مستقل و بر اساس اصل تعامل برابر با همه شرکا تضمین می کند. ساموئل بابائیان: پتانسیل موقعیت ارمنستان در چارچوب فرآیندهای ژئوپلیتیک، بردار روسیه-گرجستان-ایران